logo familie schutterstichting
 
home geschiedenis Trientje Schutter bestuur

legaten en giften

subsidies recent aanvragen
             

 

De geschiedenis van de Familie Schutterstichting.

Het legaat van Trientje Schutter bestond uit een voor die tijd aanzienlijk bedrag: als aanvangskapitaal wordt genoemd: 106.925,70 gulden. Dat is nogal wat als men zich bijvoorbeeld realiseert, dat het huis waar Trientje haar laatste jaren heeft gewoond, voor de verkoop werd getaxeerd op 13.000 gulden.

In mei 1962 aanvaardt de Gemeentelijke Instelling Maatschappelijke Zorg Ten Boer het legaat in dank en uit naar Gedeputeerde  Staten de wens van de erflaatster om het hele kapitaal  afzonderlijk te beheren in een op te richten ‘Familie Schutterstichting’. Op 24 juli 1964 staat de stichting dan officiëel ingeschreven. Het kapitaal is inmiddels gegroeid naar 113.000 gulden. In de notulen van september 1964 is te zien, dat het aanvangskapitaal in stand moet blijven. In de statuten staat “Middelen van bestaan: inkomsten uit haar vermogen”. Vervolgens wordt er 4 jaar gepraat over het oprichten van bejaardenwoningen.

Omdat het geld wordt belegd, deels in obligaties met behoorlijke rente, stijgt het kapitaal flink.
Ook in latere jaren levert de belegging geld op, waaruit de subsidies worden betaald. Bijna altijd wordt een surplus bijgeschreven bij het kapitaal. In guldens wordt het kapitaal dus groter.

Vóór de officiële oprichting van de stichting had Maatschappelijke Zorg zich, onder leiding van de toenmalige burgemeester Molendijk, met het legaat bemoeid. Dat bestuur bestond uit de secretaris/penningmeester van Maatschappelijke Zorg, ambtshalve een lid van B & W, in casu burgemeester Molendijk, en uit drie leden: J. Fongers uit Ten Boer, H. Heersema uit Ten Post en T. Oosterdijk uit St. Annen, alledrie heren op leeftijd.

Dit bestuur moest zich natuurlijk bezighouden met de belangrijkste startvragen: hoe en waar brengen we het kapitaal zo goed mogelijk onder; ze waren uit op goed rentmeesterschap. Een andere vraag was: hoe besteden we dat geld zo goed mogelijk? De eerste statuten gaven hen veel ruimte voor die invulling (1964): “Het doel van de stichting zal zijn uit de inkomsten van haar vermogen steun en verzorging te verlenen aan de ouden van dagen uit de gemeente Ten Boer, in welke zin ook, hetzij door het exploiteren van bejaardenwoningen te verkrijgen door stichting,  aankoop of elke andere wijze, hetzij door het verstrekken van steun in natura, hetzij door bijdragen aan comité’s  ten bate van ouden van dagen, werkzaam zowel op financiëel, cultureel als ontspanningsgebied, alles in de ruimste zins des woords, zijnde door voormelde opsomming de mogelijkheden niet uitgeput.”

Het bestuur van de nieuwe stichting stak vrijwel alle energie in onderzoek naar het verwerven en bouwen van bejaardenwoningen in de gemeente. Woningen te bouwen in Thesinge worden genoemd, maar Ten Boer ligt meer voor de hand. Hiermee is het bestuur tot 1969 doende. Er staat ook in de statuten: ”...teneinde het vermogen van erflaatster zoveel mogelijk in stand te houden en het te doen strekken tot een doel dat overeenkomt met de bedoeling van de erflaatster…etc.”  Blijkbaar werd met het instandhouden van het kapitaal ook bedoeld: in de vorm van woningen en niet alleen als financiëel kapitaal. Meteen in ’64 wil de stichting proberen ’bejaardenwoninkjes’ in eigendom te krijgen. In ‘65 is er zelfs sprake van zelf bouwen. In 1969 blijkt dat woningbouw voor bejaarden elders in goede handen is (de NCHB, de Nederlandse Centrale voor Huisvesting van Bejaarden); het valt op dat met name de burgemeester er veel aan gelegen is om te bouwen!  Hij stelt zefs voor om aan de NCHB een laagrentige lening te verschaffen uit het kapitaal van de stichting, zodat er makkelijker van overheidssteun gebruik gemaakt kan worden…

In dat jaar vindt om bovengenoemde reden (het belangrijkst geachte doel: het bouwen van bejaardenwoninkjes, verdwijnt, voor het kapitaal zal toch een goede bestemming moeten komen) statutenwijziging plaats; met name het doel wordt aangepast, meer “ten algemene nutte”. Dat doel staat nu nog steeds zo beschreven: ”Uit de inkomsten van haar vermogen steun te verlenen aan activiteiten in de gemeente Ten Boer op maatschappelijk of cultureel terrein, indien deze activiteiten niet of in niet voldoende mate steun ondervinden van andere zijde. In het algemeen kan deze steun geen permanent karakter dragen.”  Omdat Trientje zich in haar testament het toenmalige lot van veel bejaarden aantrok, werd toegevoegd: ”Onder bedoelde aktiviteiten zijn mede begrepen aktiviteiten die worden ondernomen mede of geheel gericht op de bejaarde inwoners der gemeente……” 

In 1989 vindt er nogmaals statutenwijziging plaats, de doelen blijven ongewijzigd. Na een grondige studie van de praktijk van subsidieverlening door de jaren heen werden in 2004 voor het eerst heldere ‘Richtlijnen voor het verstrekken van subsidie’ geformuleerd. Het bestuur zag zich genoodzaakt kritischer met de grote diversiteit van aanvragen om te gaan omdat de inkomsten uit het kapitaal steeds minder werden. Er was bovendien een trent onstaan in het subsidiëren van busreizen voor ouderen terwijl de financiële situatie van veel ouderen sterk en structureel ten goede was veranderd. Het beleid kwam meer te liggen op het breder subsidiëren van sociale en culturele evenementen in de dorpen. Een sterk sociaal/cultureel leven in de dorpen stimuleert immers ook de leefbaarheid voor ouderen.

Bovendien werd besloten in plaats van subsidies vooral garantstellingen af te geven. Slechts in uitzonderlijke gevallen werden vanaf die tijd subsidies verstrekt. Zodoende houdt de stichting beter het oog op de realisatie van activiteiten en de noodzaak van financiële ondersteuning. Het komt nu met enige regelmaat voor dat er geen of gedeeltelijk gebruik wordt gemaakt van het bedrag van de garantstelling.
In 2016 gaf de gemeenteraad van Ten Boer, onder wiens eindverantwoordelijkheid de stichting viel, toestemming aan het bestuur van de stichting om een zelfstandige stichting te worden. De belangrijkste reden hiervoor was de op handen zijnde gemeentelijke herindeling in 2019. In de nieuwe statuten wordt verwoord, dat de stichting alleen subsidie verstrekt aan activiteiten van de dorpen die binnen de voormalige gemeente Ten Boer vallen.